Na een intensieve voorbereidingsperiode is het zover: het Belgische U19-meisjesteam staat aan de aftrap van het Wereldkampioenschap in Servië. Met een hechte ploeg, nieuwe spelsystemen en ambitieuze doelen wil België zich opnieuw tonen op het wereldtoneel. We spraken coach Yorick Vande Velde uitgebreid over de selectie, voorbereiding, groepssfeer en zijn persoonlijke drive.

Een evenwichtige selectie, met ruimte voor talent én ervaring

“Onze selectie bestaat uit twaalf speelsters, iets minder dan de standaard veertien, maar absoluut een groep waarin we geloven. Liese Verhelst en Tea Radovic zijn er dit keer niet bij, omdat ze terecht kansen krijgen op het hoogste niveau met de Yellow Tigers. Hun afwezigheid opent deuren voor nieuw talent. Zo geven we bewust vertrouwen aan twee meisjes van 2009: Ella Joosen en Ayiana Hall.
Jong, maar klaar voor dit niveau.”

De ploeg bestaat uit een mooie mix van bekende gezichten en nieuwe krachten. Het gros van de ploeg komt uit Topsportschool Vilvoorde, aangevuld met enkele externe speelsters die door hun prestaties op andere niveaus een selectie afdwongen.

“Mila Vlahovic, Janne Deleu en Léa Josevski zaten dit jaar niet in de topsportschool, maar hebben zich opnieuw moeiteloos ingewerkt. Dat toont hun maturiteit. We werken al twee jaar met deze groep, en de integratie is vlot verlopen.”

Ook de staf is op elkaar ingespeeld. Nieuwe gezichten hier zijn Simon Hermans (Noorderkempen) en Geoffrey Mauroy (Tchalou) maar ook deze integratie verliep meer dan vlot. “De chemie tussen staf en speelsters is essentieel. Die is er, en dat voel je.”

Een lange voorbereiding, met warme leermomenten

De voorbereiding richting het WK is geen sprint geweest, maar een marathon met duidelijke piekmomenten.

“De eerste WK-gerichte stage vond al plaats tijdens de herfstvakantie, op de BOIC-stage. Daar hebben we een eerste mentale en fysieke basis gelegd. Daarna volgde een erg leerrijke periode in de paasvakantie, toen Spanje op bezoek kwam.”

Tegen de fysieke Spanjaarden konden de Belgische meisjes hun blok-defense-systeem testen. Later in het voorjaar werd ook gesparred tegen Polen, een team met gelijkaardige sterktes.

“De stage in Duitsland, was zwaar maar nuttig. Hitte, een pittige tegenstander, nieuwe omstandigheden: het zijn allemaal factoren waarop je voorbereid moet zijn. Het was daar 35 graden, net zoals nu in Servië. In de laatste rechte lijn volgden nog oefenwedstrijden tegen de Yellow Tigers en het shadowteam. “Sterke sparringpartners, waar je echt iets aan hebt.”

Nieuwe systemen, duidelijke accenten

Tijdens de voorbereiding werd ook tactisch stevig geïnvesteerd.

“We zijn met een vernieuwd spelsysteem gestart. Dat betekende dat andere mensen nieuwe rollen moesten opnemen. Een noodzakelijk keuze maar intussen is iedereen op elkaar ingespeeld.”

“Een belangrijk uitgangspunt in ons spel is om de balcontrole zodanig te verbeteren dat we zo veel mogelijk ballen in de pluszone krijgen. Daarmee vergroten we onze aanvallende mogelijkheden. Aangezien we fysiek niet altijd tot de grootste ploegen behoren, zijn precisie en stabiliteit voor ons cruciaal. Daarnaast leggen we veel nadruk op de pipe-aanval, waarin we over enkele uitgesproken kwaliteiten beschikken. Die aanvalslijn gebruiken we bewust vaak om variatie te creëren en minder voorspelbaar te zijn voor de tegenstander. Een derde speerpunt is ons blok-verdedigingssysteem. Het internationale spel is sneller en krachtiger geworden, dus hebben we ons aangepast op dat vlak, zowel qua positionering als qua leessnelheid van het spel."

De groep heeft die aanpassingen goed verwerkt. “Vooral in de laatste weken zie je dat we in staat zijn flexibel te schakelen, zelfs als speelsters wegvallen of wanneer er tactische wissels nodig zijn.”

Een hechte groep, met volwassen communicatie

Wat meteen opvalt bij deze lichting, is hun verbondenheid.

“Ze zijn er voor elkaar, steunen elkaar, lachen samen, en durven elkaar ook terechtwijzen. Maar dat gebeurt op een volwassen manier, met respect. Dat is zeldzaam bij jeugdteams.”

Vande Velde noemt het team “lief voor elkaar”, maar tegelijk ook “duidelijk in communicatie”.

“Ze pushen elkaar, zonder wrevel. En daar pluk je als coach de vruchten van. Die groepssfeer is een van de redenen waarom we vorig jaar zo sterk gepresteerd hebben op het EK. Ze konden echt elke dag beter worden, omdat ze mekaar zo goed aanvoelen.”

Veelzijdigheid als kracht

Een ander opvallend element is de flexibiliteit van deze ploeg.
“Iedereen kan op meerdere posities spelen, in verdediging en aanval. Dat hebben we bewust getraind. En nu kunnen we het toepassen. Dat is een luxe in toernooiverband.”
Ook de servicedruk is een wapen, net als het opdrijven van snelheid in de setting. “We willen altijd initiatief nemen.”

Mentaal klaar voor de uitdaging

Hoe bereid je jonge speelsters voor op een WK?

“Door realistisch te zijn. We bespreken samen het toernooiverloop, de poule, de tegenstanders. We benoemen welke matchen we moeten winnen: Chili en Tunesië. En welke zwaar worden: Japan, Italië en China.”

Maar niets is onhaalbaar, zegt Vande Velde. “Vorig jaar op het EK verloren we 3-0 van Italië, maar dat was na drie sets waar we telkens gewoon meededen. Dan mis je misschien één cruciale bal, en dat maakt het verschil.”

“We mikken erop om een topland te kloppen. Dat is ambitieus, maar ook haalbaar. En als dat in de poulefase niet lukt, zijn er nog kansen in de kruisfinales.”

Naast groepsgesprekken voert de coach ook individuele gesprekken met alle speelsters. “Over sterktes, werkpunten, hoe ze zich voelen. Zodat iedereen zich gehoord, gezien en gewaardeerd voelt. Dat geeft mentale kracht.”

Een ervaring voor het leven

Het sportieve resultaat is belangrijk, maar het WK is meer dan dat.
“Ze maken kennis met andere volleybalculturen. Azië, Zuid-Amerika, wie weet zelfs de VS. Dat verruimt hun blik, ook al zijn ze nog jong.”

Vande Velde hoopt dat ze “zonder spijt” van elk moment kunnen genieten.
“Vorig jaar hebben ze hard gevochten om zich voor dit WK te plaatsen. Nu is het zover. Geen vrije zomer, maar een WK. Dit is hun moment. Showtime, zeg ik soms tegen hen. Laat je zien.”

Tot slot: wat betekent dit WK voor coach Vande Velde persoonlijk?

“Heel veel. Ik heb sommige van deze speelsters al zes jaar in training. Je voedt hen bijna mee op. Je wil dat ze het beste uit zichzelf halen, en als dat lukt… dat raakt me. Ik krijg daar ongelooflijk veel energie van.”

Voor Vande Velde is dit het sluitstuk van een jarenlange inzet.
“Het is bijzonder. Het vorige Belgische team op een WK U19 dateert van de generatie Britt Herbots. Dat wij nu, jaren later, opnieuw hier staan, daar mogen we fier op zijn.”

Nog negen wedstrijden in twaalf dagen te gaan

“Het wordt fysiek en mentaal loodzwaar. Maar ik weet dat ze het kunnen. Ik zie hun kracht, hun samenhorigheid, hun inzet. En dat geeft vertrouwen.”
België start het toernooi met een openingswedstrijd tegen Japan. Veel is nog onbekend over die ploeg, maar Vande Velde hamert op één iets: “Uitgaan van onze eigen sterktes.”
De missie is duidelijk. Het is geen vakantie. Het is het WK. Het is showtime!

Selectie België:

Vanassche Auke
Josevski Léa
Vlahovic Mila
Hall Ayiana
Joosen Ella
Deleu Janne
Hoste Lune
Weyers Janne
Timmermans Iza
Maes Flore
Debout Jasmine
Peeters Kaat

Staff:

Vande Velde Yorick (Head coach)
Claes Tom (Assistent)
Mauroy Geoffrey (Assistent)
Hermans Simon (Statistician)
Point Joran (Physio)
D'Hondt Justine (Team manager)